Voordat we vertrokken met School at Sea, bleef ik overal van iedereen maar horen dat het zien van dolfijnen op een gegeven moment heel erg normaal zou worden. Dat iedereen zou zeggen: ‘Ach laat maar, ik heb ze al zo vaak gezien’. Het leek me heel onwaarschijnlijk. En wat blijkt? Ze hadden geen gelijk. We zijn nu al heel lang weg, en hebben al vaak dolfijnen gezien. Vandaag had ik een normale wachtdag op zee. Het was overal heel rustig, hier en daar zaten mensen rustig buiten aan school te werken. Ineens roept er iemand: ‘Dolfijnen jongens, dolfijnen!’ en onmiddellijk is er overal actie. Bijna iedereen rent naar buiten en overal zie je hoofdjes over de reling hangen. Overal wordt gewezen en geroepen en camera’s worden gehaald. Ik ben er ook altijd aanwezig. Ik vind dolfijnen gewoon zulke mooie en bijzondere beesten. Ze glijden zo sierlijk door het schitterende water… En zeg nou zelf, wie zou daar nu ooit aan kunnen wennen?
Floor