Water: ineens stond er water aan boord. Een deel van de jongenshut en het visruim stonden onder water. De crew pompte alles leeg, maar het was al te laat. Er lag heel veel houdbaar eten in het visruim: pasta, rijst, houdbare melk en havervlokken. Alles, maar dan ook alles, was nat. Een aantal melkpakken was open gegaan en alle inmiddels zachte pasta konden we weggooien. Het ruim werd leeggehaald, wat nog een hele klus was. Eerst werd al het eten naar buiten gedragen. Daarna al het andere wat er lag. Dingen als houten planken, stukken buis, 100 meter lange trossen, wasbakken en nog veel meer waarvan ik nog steeds niet weet wat het is, werden naar buiten gebracht. Dat klinkt simpel, totdat je hoort dat het beneden ongeveer 60 cm hoog en zeker 30 m2 groot is. Samen met Anouk, Florian en Nanne ben ik naar binnen gegaan. We lagen op onze buik op de grond in een badje van melk met havervlokken. We zijn ongeveer 3 uur in het visruim geweest, waarna we verzopen en vooral heel erg stinkend naar buiten kwamen. Na onder de sproeier te zijn geweest, konden we er toch wel heel hard om lachen. Wat een avontuur. Het was afzien maar ook wel heel leuk om te doen. Zoiets maak je zonder School at Sea niet mee.
Merijn