Zondag een dag van rust, een dag van uitslapen, een dag van samen film kijken, een dag dichter bij de Kaapverden. Maar ook een dag om de week af te sluiten en het schip weer schoon en leefbaar te maken voor de daarop volgende week.
Ik werd wakker en liep in alle rust naar de koffiezet om lekker rustig met een bakje over zee heen te staren. Ondertussen werd ik driftig gepasseerd door het keukenteam die bedacht hadden om gebakken eieren met spek te eten voor ontbijt. Goed idee om de zondag mee te beginnen, maar toch even onwennig om dit voor 43 personen te doen. Rokende pannen, stapels gebakken eieren, een vet fornuis, maar toch ook een gemoedelijke sfeer! En dit geeft mij altijd veel voldoening en vertrouwen. Je ziet dat de sfeer in de keuken, hoe hectisch en blauw van de rook ook, beter wordt bij elk blij gezicht dat wakker wordt van de geur van gebakken eieren met spek. Daarmee werd de toon gezet voor de dag.
De grote schoonmaak duurde langer dan verwacht en dat betekende minder tijd om te koken voor de lunch. Er werd gedacht aan een makkelijke scheepsmaaltijd, maar ik vond dat ze wel wat beters verdiend hadden na zo’n koningsontbijt. Dus nam ik ze mee op sleeptouw en gingen we nasi met gado gado maken. “Nasi! Jaa Nasi!! Dat vind ik zoooo lekker…… Wat is eigenlijk gado gado…?” luidde door het schip. (gado gado: lauwe salade van harde groente, sla, eieren en satésaus). Marit was chef keukenmachine en heeft alle groente kort en klein gesneden. Jeroen was met onze grote keukenpeddel door de pan aan het peddelen. Gwen was in haar nopjes omdat ze gado gado mocht maken. Driftig was ze bezig de saus perfect op smaak te brengen. Het koken ging snel, gecontroleerd en het was heel gezellig. Menig restaurant kan nog wat leren van het enthousiasme van deze jonge chefjes. Ik hoopte op veel restjes nasi. Dat is de tweede keer opbakken extra lekker. Maar na sommige hun vierde bordje was er niet veel meer over.. Gelukkig is ook dat een heel goed teken!
De rust was wedergekeerd en er was tijd voor een kleine pauze. Het vier uurtje was simpel. Blije bananen en vrolijke mandarijnen beschilderd met smileys .
’s Avonds stond wel in het teken van kliekjes. En dat was maar goed ook, want het zelfgebakken brood was nog wat rauw van binnen. Foutje, kan gebeuren. Betekende wel dat alle restjes opgegeten werden en we weer met een “lege” koelkast de week in konden gaan.
Nou nog snel afwassen en dan samen de avond afsluiten met Pirates of the Carribean. Alvast wat dromen over de avonturen die wij aan de overkant gaan beleven.
Goed. Tijd voor een bakje koffie om starend over de oceaan nog eens na te gaan wat voor mooie tijd we aan boord hebben. Misschien zie ik nog een dolfijn en vliegt er nog een kudde vliegende vissen voorbij voordat ik weer lekker mijn kooi in duik.
Jelle, scheepskok