We liggen in de haven van Cuba en iedereen is aan het stressen. We hebben tropenrooster van één tot half vijf en mogen doen wat we willen, maar wat doe je met die tijd? De supermarkt en het haventerrein heb je na een keer wel gezien en zwemmen is te koud (ja, té koud, want het is maar 22 graden). We moesten dus iets verzinnen om de tijd te doden: het werd stressen, en iedereen stresst nu. Stressen is een tweepersoonskaartspelletje waarbij je de hele tijd oplopend of aflopend kaarten op een stapel moet leggen. Als je kaarten op zijn moet je zo snel mogelijk op de kleinste stapel slaan. Het veroorzaakt een hoop geschreeuw, veel kabaal van de slagen op de tafel en vooral heel veel stress. Alle kaartspellen worden volop gebruikt en liggen verspreid door de salon. Iedereen speelt tegen elkaar, ook de docenten en stuurmannen doen mee. Als je even niks zit te doen, dan komt er altijd wel iemand naar je toe en vraagt: “Zullen wij even gaan stressen?” En dan ga je dus lekker met zijn tweeën zitten stressen.
ROBIN