“Snif.” “Kuch, kuch.” Iedereen aan boord is verkouden. Op de overtocht van Isla Providencia naar Cuba begon de temperatuur namelijk te dalen. Langzaam verlaten we het hete tropische gebied waar we twee maanden hebben rondgevaren, van eilandje naar eilandje met de (bijna) altijd schijnende zon en strakblauwe lucht. Maar nu worden de zeilpakken weer aangetrokken tijdens het varen en in de salon zitten mensen met truien aan. ’s Nachts slaapt iedereen weer onder dikke dekbedden en we worden niet meer zwetend wakker. Na al het geklaag over de kou besluit er iemand in de stuurhut op de thermometer te kijken.
En het blijkt inderdaad schokkend koud te zijn: maar 24 graden! Dat wordt nog wat in Nederland.
MOOR