Alweer een tropisch eiland waar je om elke hoek een perfect ansichtkaartenplaatje ziet. De leerlingen waren de hele dag kleur aan het bekennen en hun eigen en elkaars gevoelens aan het verkennen bij “Over de streep”, onder begeleiding van Mieke. Voor de bemanning en docenten was er daarom tijd om een nieuw eiland te verkennen: het Colombiaanse Isla Providencia ofwel Providence. Je wordt bijna een beetje blasé van zoveel natuurschoon. Strakblauwe lucht, azuurblauwe zee, spierwit zandstrand, perfect hemelwaarts krullende palmbomen, regenboogkleurige hangmatten, ruige rotsen en groene heuvels op de achtergrond, ‘drink met je billen bloot, melk uit een kokosnoot’ (naar het liedje ‘Op een onbewoond eiland’ van Kinderen voor Kinderen). Een Rastafari heeft op het verlaten strandje van wrakhout een barretje gebouwd en serveert de ideale mix van ijskoud bier en überrelaxte reggae. Knipper nog maar eens met je ogen, je zit niet in een Bacardi-reclame, dit gebeurt echt. Ik schiet nog maar eens een foto en zucht diep.
Als ik deze plaatjes op Facebook plaats gaat niemand thuis ooit nog geloven dat ik hier aan het werk ben…
MIRTE – docente