Tijdens onze eigen reis gingen we de eerste dag naar Colon. We wilden erheen door te liften alleen ons geduld was na tien minuten al op. We hebben toen een bus gepakt voor twee dollar per persoon naar Colon. Tijdens de busreis hebben we een beetje voor ons uit gestaard en gerelaxt. Eenmaal aangekomen in Colon, gingen we eerst op een bankje zitten en hebben we besloten dat we gingen overnachten in Colon.
Nog geen seconde later kwam er een oude vrouw naar ons toe en wij vroegen aan haar of ze wist waar een goedkope slaapplek was. Dat wist ze en ze zei dat ze mee zou lopen. Er liep ook een man met een banjo mee. Toen we bij een hotel aankwamen, was het eigenlijk allemaal te duur. Er was ook politie in de buurt die ons al in de gaten hield. Er was ook toevallig een soort toeristenbegeleider die voor ons probeerde de prijs van de kamers omlaag te krijgen. Dat lukte niet, dus ze stelde voor dat we in haar oude huis konden slapen dat leeg stond. Ze zei dat eerst vier mensen met haar in de auto meeging om te kijken of het huis iets was.
Op een gegeven moment begon de man met de banjo op zijn banjo te spelen en vroeg om geld. Wij zeiden dat we geen geld hadden, dus ik ging met drie andere naar het huis om te kijken. Toen we wegliepen schreeuwde de banjoman naar de politie en zei tegen hen dat de toeristenbegeleider ons wilde ontvoeren ofzo. De politie kwam gelijk met vijf man naar ons toe en vroeg aan de vrouw wat we gingen doen. De vrouw had uitgelegd dat ze ons alleen maar hielp met een slaapplek voor ons te vinden. De politie zei dat we eerst naar de baas moesten gaan en als alles goed was kon hij dan toestemming aan ons geven om in dat huis te slapen. Toen we bij die baas aankwamen, moest Wessel helemaal zijn paspoort laten zien. We hebben daar met z´n vieren ongeveer een half uur gewacht en uiteindelijk zei de politie dat het te gevaarlijk was dus dat we een hotel moesten zoeken. De toeristenvrouw heeft ons toen teruggebracht naar waar de anderen waren. Toen we daar aankwamen was er nog meer politiemensen aangekomen.
Heel toevallig was er een klein pensionnetje tegenover het hotel waar de rest van de groep had gewacht. We konden daar slapen voor vijf dollar per persoon. De politie zei nog tegen ons dat ze op ons zouden letten en dat gebeurde ook. We wilden uiteten gaan en toen stonden er twee politiemannen die ons volgden naar het restaurant. Ze hebben daar gewacht tot we klaar waren en volgden ons ook weer terug naar het pension.
De volgende ochtend toen we weg wilden gaan, stond er weer politie aan de overkant van de straat. We wilde naar het busstation om naar Panama-City te gaan en hij volgde ons helemaal naar het busstation. Pas toen we in de bus stapte ging hij weer weg. Nu konden we onze reis eindelijk met iets meer rust voortzetten.
JAN