“Wakker worden! Je hebt over een half uur wacht. Ben je wakker? Weet je het zeker? Wat is zeven keer acht?” “Ga weg”, klonk het vanuit de donkere stille kamer. Vervolgens op het bovendek: “Haaaaallo!!! Goeieemorgen!!!!”, riepen wij vol verwachting en enthousiasme. Het haat en verdriet straalde van de nieuwe wacht af en ze zuchtten. Net uit bed gerold met een scheve staart in hun haar en met de pyjama’s nog aan, staan ze op het achterdek, klaar om de volgende vier uur het schip te varen. De wolken huilen harder dan de nieuwe wacht en de stuurman zegt: “We gaan lekker een zeiltje zetten!” Het is vijf uur in de ochtend: “Wachtoverdracht”, wordt er geroepen door de wachtleider. ”We varen vandaag op de Regina Maris met de bezaan, grootzeil, schoener, fok en kluivers. De machinekamer moet elk kwartier gecheckt worden, want de generator en de watermaker staan aan. Er hangen veel buien in de lucht en er zijn bootjes in de buurt, dus je moet goed opletten. De koers is 340. Nieuwe roerganger!” Niemand antwoord. “Niet allemaal tegelijk!” En met tegenzin, alsof er kettingen achter zijn/haar benen hangen, komt er dan toch uiteindelijk iemand het roer overnemen.
En dit alles leidt tot het resultaat dat wij eindelijk weer lekker in ons bedje belanden.
LINDA