Vandaag is het zaterdag. Ik ben nu alweer vier dagen aan boord en we zijn drie dagen geleden vertrokken uit Tenerife. Bij het vertrek stonden de leerlingen van de Thor Heyerdahl naast elkaar aan één kant van de boot, trommelden met hun handen op de zijkant en maakten dan van voor naar achteren onder luid gejuich een wave. Hun manier van gedag zeggen: prachtig!
Het gaat voor de wind. Met slechts de buitenkluiver, breefok, schoener en grootzeil lopen we bijna acht knopen. Er zijn maar weinig mensen zeeziek. Vanmiddag na het middageten klonk de scheepsbel: iedereen aan dek verzamelen. Martin geeft daar de vuilniszak, die voor meer dan de helft gevuld is met poststukken en die ik heb meegenomen uit Nederland, aan de groep. Hier werd naar uitgekeken en er werd vaak naar gevraagd: “wanneer krijgen we post?” Bijna iedereen heeft iets. De boot is vol emotie. Een traan, armen om schouders. Gelach. Er wordt om elkaar gegeven. Mooi.
Na het avondeten en de scheepsraad is er op zaterdagavond film. Ik begrijp dat het al een paar weken de bedoeling is dat “Finding Nemo” gedraaid zal worden, maar op het moment suprême is het tot nu toe toch steeds een andere film geworden. Zo ook nu. We kijken onder het genot van een cola en een worstje naar “21 Jump Street”. Benieuwd of Nemo het volgende week wel haalt…
PIET (crew)