Ik weet niet wat het is, maar bijna iedereen loopt rond met een blauwe pleister om z’n vinger. Misschien light het aan mij, misschien light het aan het schip, maar vingers zijn niet meer veilig. Het is mij zelfs al twee keer overkomen.
De eerste keer was in de machinekamer. Ik moest Bart laten zien hoe de watermaker werkte en natuurlijk ga ik dan als eerste de trap naar de machinekamer af. Ik liep rustig de trap af en zette mijn vingers zo neer dat Bart er zeker weten niet op kon staan. Maar ik had het fout. Ik dacht slim te doen door mijn vingers net in een hoekje onder het plateau neer te zetten, maar Bart plaatste zijn voet net op het plateau, waardoor het rooster recht mijn vinger in werd geduwd. Van mijn middelste vinger was dus een lapje afgescheurd. Maar ik kreeg wel zo’n blauwe pleister die zoveel anderen om hadden.
Ik dacht dat ik na een keer veilig, maar tijdens mijn keukendienst was dat gevoel volledig verdwenen: het gebeurde weer. Ik moest de kastjes schoonmaken en terwijl ik omhoog probeer te koen schaaft mijn vinger langs iets (ik heb geen idee wat) en scheurt mijn duim in. Terwijl ik weer bijna aan het doodbloeden was, kreeg ik weer een mooie blauwe pleister. Ik mocht mijn vinger niet bewegen en tijdens keukendienst is dat natuurlijk niet heel erg fijn.
Na deze incidenten ben ik wel een stuk zuiniger op mijn vingers. Een blauwe pleister is wel mooi, maar niet meer zo leuk.
MAARTJE