Ik werd opeens wakker van een aantal harde piepen. Ik heb me alweer verslapen, dacht ik meteen bij mezelf, maar toen hoorde ik allemaal voetstappen boven. Ondertussen was dat alarm nog steeds gaande. Ik deed wat aan mijn voeten en sloeg mijn deken om me heen. Toen ik boven aan dek kwam werd er voor me geklapt – iedereen vond het erg leuk dat ik er zo bij liep. De zwemvesten waren er snel en binnen een paar minuten had iedereen zo’n charmant vestje aan. Ook ik, nog steeds in mijn deken, had met moeite mijn zwemvest aan gekregen. Zoals een paar dagen eerder was uitgelegd stonden we in drie rijen en werden we geteld.
Toen we eenmaal klaar waren kwam onze kapitein naar buiten en stopte hij de klok; 4 minuten en 21 seconden. Te langzaam, maar voor de eerste keer best prima. Toen de eerste regendruppels begonnen te vallen besloot ik toch maar mijn dekbed en mijzelf te sparen door naar binnen te gaan.
Mente