De afgelopen paar dagen waren best chaotisch. De wind is eindelijk aangewakkerd en de golven zijn weer een paar meter hoog. Het leuke extraatje is natuurlijk het lekkere weer.
Door deze golven zijn we alweer een natte hut rijker. Het grootste slachtoffer was Dolf’s bed. Verder is het dek de hele dag door nat, wat ook de nodige slachtoffers eist. Diezelfde golven brengen natuurlijk ook iets mee: vliegende vissen. Deze vissen zijn vaak niet al te slim, want je kan soms om het uur wel vliegende vissen op het dek vinden. De afgelopen nacht lagen er drie op het dek na een grote golf. Ik zag ze aan komen vliegen. Diezelfde nacht vond eentje zelfs de weg naar ons kamerraam. De volgende dag werden we wakker met een vis naast ons bed. Een ander exemplaar hebben we gebruikt om mee te vissen.
De chaos werd nog wat groter toen we te horen kregen dat de watermaker kapot was gegaan omdat de knop van de drukregelaar te ver teruggedraaid was, waardoor de pen eruit vloog. Dit had tot gevolg dat de hele machinekamer blank stond. Voor degene die het nog niet weten: een watermaker maakt, hoe kan het ook anders, water! Niet de zoute, maar de drinkbare versie. Dit betekende dat onze 1500 liter per dag productie ineens op 0 stond. Wat natuurlijk betekende dat we de resterende 15.000 liter in de tank moesten gebruiken voor drinkwater en we dus niet mochten douchen. Er brak een lichte vorm van paniek uit.
Martin had gezegd dat hij er de volgende ochtend naar zou kijken. En gelukkig: gerepareerd! Zo was het toch nog ‘eind goed, douche goed’ voor de opvarenden van de Regina Maris.
Groetjes vanuit de wacht van 12 tot 4
Youri