‘Opstaan, opstaan! We vertrekken over tien minuten naar de top!’ Ja, zo werden wij om vier uur wakker gemaakt. Uiteindelijk vertrokken we heel wat meer dan tien minuten later, maar toen waren we ook echt vertrokken. De weg naar de top was rotsachtig en steil en je liep ook nog in het donker, dus je moest echt oppassen met waar je liep. Zwikpartijen waren niet helemaal te vermijden, maar gelukkig waren de gevallen niet ernstig.
Het uitzicht was wel echt prachtig. Elke keer dat je je ogen heel even van de weg af kon houden werd je omvergeblazen door het uitzicht. Santa Cruz zag je bij het water als allemaal lichtjes liggen, terwijl je tegelijk over het rotsachtige gebied daarvoor uitkeek. Naarmate je hoger kwam werd het steeds mooier. Het laatste stukje naar de top was behoorlijk zwaar. Je had daar echt last van de ijle zwavellucht en het pad werd alleen maar steiler en het werd steeds moeilijker om je voeten goed neer te zetten. Maar dan waren we er uiteindelijk toch. Iedereen juichen natuurlijk: ‘We hebben het gehaald!’ En het uitzicht was prachtig. Het was wel koud op de top, maar iedereen had zich gelukkig goed aangekleed.
Tijdens het wachten op de zonsopkomst werd het voor je gevoel steeds kouder. Maar het was het allemaal waard. Je zag op een gegeven moment rood oranje strepen verschijnen, waarna het langzamerhand steeds lichter werd. En ja, daar was ie! Uiteindelijk rees er ineens achter de rotsen een oranje bol omhoog. ‘De zon!’ Iedereen heeft natuurlijk super veel foto’s gemaakt. Daarna is iedereen weer naar beneden gelopen. Eerst naar de herberg, waar we ons even hebben omgekleed, want het werd op de weg naar beneden snel warmer, en daarna weer helemaal naar het beginpunt. Veel mensen zijn hier gevallen en zaten onder de schrammen, maar dat kon de pret niet drukken. Hoe verder je naar beneden liep, hoe beter je zag hoe hoog je echt was gekomen. Ja, we hebben het echt helemaal naar boven gehaald!
Toen we na de busreis weer bij het schip aankwamen had Maurice een heerlijke maaltijd voor ons klaarstaan, die we allemaal met smaak opaten. Daarna hebben we vrije tijd gekregen, tot tien uur ’s avonds. Met een grote groep zijn we toen bij een pizzeria gaan eten. Echt super gezellig! En wat is het lekker om eindelijk weer eens pizza te eten! Iedereen heeft vandaag genoten, het was echt een top dag!
Veel liefs,
Nitte