Nog maar 1 dag minder dan een maand zeilen, wacht lopen, in de regen zitten, het koud hebben terwijl je ingepakt in je zeilpak zit, te laat komen voor de wacht doordat je heel erg veel kleding moet aantrekken, zeilen hijsen of zeilen strijken en daarvoor van je schoolwerk gehaald worden, ieder uur het logboek invullen en in het midden van de nacht opstaan voor je wacht.
Nog maar 1 dag minder dan een maand school doen, zeeziek worden in de salon, dan toch maar proberen om buiten school te doen, al je boeken die nat worden van een golf, door de regen rennen om een toets in het kantoortje te halen, anti-slipmatjes die geen anti-slipkwaliteiten hebben waardoor alles door de salon vliegt, glazen water die over je boeken heen vallen, op zoek moeten naar een docent omdat je het niet snapt, tegen de keuken blijven zeggen dat de muziek zachter moet en van de houten banken afvallen.
Nog maar 1 dag minder dan een maand, dat is twee of drie keer, keukendienst doen, vroeg opstaan, afwassen, de mensen van school moeten storen om ingrediënten te pakken, met de incapabele blikopener blikken openmaken, pannen die overstromen door hoge golven, schoonmaken, proberen te snijden terwijl alles omvalt, deksels die van pannen vliegen, interessante constructies met touwtjes maken om de deksels en de pannen vast te houden, mensen die de hele dag langskomen: “wat eten we?”, heel hard “ETEN” schreeuwen, afwassen, vieruurtjes maken, nog meer afwassen, nog meer dingen die omvallen omdat mensen nog steeds het idee van anti-slipmatjes niet begrijpen, de vloer dweilen en dan aan het einde van de dag heel vermoeid naar bed gaan.
Ook nog maar 1 dag minder dan een maand van dit geweldige avontuur, waar we veel (voor ons) nieuwe landen gezien hebben en waar we veel nieuwe vrienden gemaakt hebben, hier op het schip en op de eilanden.
Maar ook nog maar 1 dag minder dan een maand voor we weer thuis zullen zijn, in ons eigen bed zullen liggen, het eten dat onze ouders maken zullen eten (wat veel beter is dan het eten hier aan boord), onze huisdieren dood zullen knuffelen, naar school zullen gaan, al onze vrienden weer zullen zien en een rustig en regelmatig leven zullen hebben, waar alles gewoon stilstaat.
Nog maar 1 dag minder dan een maand van het meest geweldige avontuur van mijn leven, en waarschijnlijk ook voor een aantal anderen, tot nu toe, wat voor altijd bij ons zal blijven, wat ons een voorbereiding voor ons verdere leven heeft gegeven.
Sophie