De wind giert langs je oren we gaan met 10 knopen vooruit de regen striemt in je gezicht. Met de sterrenhemel boven ons zijn we door weer en wind op weg naar huis.
Dit is het moment voor je zeilpak. Helemaal ingepakt als mollige Eskimootjes zitten we op het achterdek.
In situaties als deze is ons zeilpak van levensbelang. (Als onze ouders ons tenminste terug willen zonder bevroren oortjes en neusjes).
Als ik opsta denk ik heel bewust en zelfstandig na over hoe ik me ga aankleden.
Hier een kort voorbeeld van hoe dat gaat.
Het begint met een thermo broek, een normale broek, jogging broek, drie paar sokken, zeilbroek, zeillaarzen, Thermo T-shirt, T-shirt met korte mouwen, T-shirt met lange mouwen, een vest, nog een vest, zeil jas, handschoenen, sjaal én muts.
Dan rits ik mijn zeilpak dicht, mijn kraag omhoog met het klittenband tot over mijn ogen. En mijn ingebouwde bivakmuts mag niet ontbreken. Vervolgens het meest charmante hoofddeksel dat er bestaat, de gele capuchon. En we zijn klaar om het barre weer te trotseren.
Dus tot over precies een maand.
Groetjes Simone