De stille ochtend werd verdreven door een oude Amerikaanse auto. BALLANDOOOO, BALLANDOOOO! Hier en daar een valse noot, maar we hebben ook niet de stembanden van een Cubaan. De chauffeur danste in zijn stoel. Ik was oprecht verbaasd door de bewegingen die je kan maken in een autostoel. Het volgende nummer werd opgezet. DESS-PA-CITOOOOO. We begonnen een beetje onzeker, maar dat werd niet geaccepteerd. Hij begon weer van voor af aan. Iets luider, maar nog steeds niet zuiver zongen we weer verder. Na drie nummers accepteerde hij ons zangtalent. De rest van de autorit was erg gezellig en met een prachtig uitzicht. Er was nog een lange rit voor de boeg voordat we weer in Cienfuegos waren, waar ook de Thalassa lag. Aangekomen moesten we op zoek naar een casa. Op Cuba is het heel normaal dat je vorige casa, je nieuwe casa regelt. Helaas was er maar plek voor vier personen, dus we moesten verder zoeken. Iets buiten het centrum vonden we een superleuk plekje. En langzaam veranderde de dag in een stille avond.
Jonna