Vandaag had ik keukendienst. Op zo’n mooie dag als deze word je daar vrij depressief van. Er liepen zelfs leerlingen rond in hun short en dat was deze keer niet omdat ze door hun voorraad lange broeken heen waren. Hierdoor kwamen we op het idee om in de middag buiten te gaan eten. Na een kwartier allemaal kommen vol te scheppen en het gezeur aan te horen dat je eerst te veel opschept en er daarna toch te weinig in hun kom zit, kom je dus voor het eerst op de dag echt buiten. Echt iedereen zat aan de tafels op het middendek, en degenen die dan geen plek vonden aan een tafel zaten op de grond tegen de buitenmuur van de salon of de stuurhut te genieten van de zon. Toen kwam het wonder van de dag: Pascal die zich buiten waagt en zich in de zon zet. Het gevolg hiervan was dat zowat de helft van de leerlingen die nog op het dek zaten naar Pascal toe vluchtten en als paparazzi foto’s van hem begonnen te maken. Al snel was het twee uur en moest iedereen weer aan de slag, dus ging ik weer terug naar de deprimerende keuken. Gelukkig vond wel iedereen het eten lekker, dus dat maakt het nog een beetje goed.
Matisse