Vandaag begon al meteen goed, we werden namelijk wakker gemaakt met het nieuws dat we bijna in Cuba waren! Voordat we echt aankwamen was het nog even snel met de neus de boeken in en even door strijden voor snol (school, red.). Een paar uurtjes later werd ik wakker (huh?) door Sam over de intercom, die zei dat iedereen naar het middendek moest komen. Hij legde snel uit hoe alles ging lopen met inklaren, dat is hier namelijk nogal een gedoe hier:
- Ankeren
- Een dokter aan boord die iedereen heel serieus checkt
- In groepjes van tien de kant op om gefacecheckt te worden door de douane
3b. Tijdens het wachten ineens gejumpscared worden omdat Sander opeens voor je neus staat (Wat?!) - Weer lekker doorsnollen tot er opeens allemaal drugshonden het dek opstormen (2e Wat?!)
Sander had naast zichzelf nog twee verrassingen voor ons meegenomen, namelijk een heerlijke knetterlolly en voor iedereen een envelop van zijn of haar ouders. Het was super leuk om die helemaal uit te pakken en alle leuke berichtjes van thuis te lezen.
Bij het avondeten stond er ons nóg een verrassing (het houdt niet op hè) te wachten, namelijk patat met frikandel! Het keukenteam had de hele dag luidkeels lopen klagen dat ze van Sam per se linzencurry (niet de favoriet hier aan boord) moesten maken, maar terwijl we zaten te wachten op de linzencurry ging er al een muziekje aan en hadden we een spontaan feestje op het middendek. Na een heerlijke zelfgemaakte mosterdsoep heb ik zeker even goed genoten van die frikandel, want dat is inmiddels toch al weer bijna 4 maanden geleden (poeh, dat gaat wel heel snel…).
Dat was niet eens de laatste verrassing (we gaan helemaal crazy vandaag), want twee mede-SaS’ers hadden ook nog eens een extra filmavond buiten geregeld, dus daar konden we ook nog even van genieten.
Liefs vanuit Cuba,
Anouk