Vandaag was het eindelijk zo ver. Tijdens een heerlijk ontbijtje zagen we eindelijk Cuba liggen. Het waren dan misschien wel wat eilandjes van Cuba maar het was er wel en het was van Cuba.
Ik had vandaag wacht en het was een heerlijk weertje. Ik zit in de 8 tot 12 en daar hoort het taakje groente en fruit keren bij. En vandaag had ik de eer om samen met een van de mede-SaS’er het rijk gevulde fruitrek en groentehok te keren. Op Panama hebben we heel veel nieuw fruit en groente aan boord gekregen dus dat mochten we heerlijk gaan keren. Tijdens het keren zie zo veel lekkers voorbij komen, van mango’s tot groene appels. Maar helaas zit er soms ook wat minder lekkers tussen en vandaag waren dat de wortels. Het waren zoals mijn mede-SaS’er het zei: de omaatjes van de wortels. Ze zaten helemaal onder de rimpels. Dus kregen we van Sam de taak om alle wortels te schillen en in kleine blokjes te snijden zodat ze net als de ananassen in de vriezer kunnen. Je zou denken ’dat is zo gedaan‘. Maar het was nog best veel werk dus we zijn er de hele wacht mee bezig geweest.
Maar gelukkig kwamen tijdens het snijden van de wortels de beste gesprekken op tafel namelijk: wat zat er in jouw kerstpakket van je werk? Niet geheel onbelangrijk natuurlijk (ook al zaten wij met kerst lekker in Dominica). En na deze wortelachtige wacht kwam ik er achter dat ik langzamerhand ook een wortel begon te worden want mijn handen waren helemaal oranje!!
Heel erg veel liefs van mij,
Annabel
Groetjes aan Jip