Vandaag hadden we de uitwisselingsdag met een Spaanse school. Dat betekende netjes gekleed en ons even goed gedragen. Het was een kwartiertje lopen en om twintig voor negen vertrokken we STIPT.
We waren dus op tijd, om negen uur waren we bij de school. Van buiten leek het een beetje op een gevangenis, maar de binnenkant was beter. Ze hadden een schoolplein met een basketbalveld en palmbomen. We werden opgesplitst in twee groepen. De ene groep kreeg eerst een rondleiding door de school en daarna een presentatie over Tenerife, en de andere groep andersom. Na de rondleidingen gingen we allemaal spelletjes doen op hun schoolplein, dingen zoals touwtjespringen en andere grappige spelletjes. Daarna verzamelden we met zijn allen in een zaal waarin we carnavalskleding aankregen en geschminkt werden en carnavalsposters gingen ontwerpen. Het carnaval in Santa Cruz blijkt best een dingetje te zijn. Als afsluiting leerden de leerlingen ons de traditionele carnavalsdansen en natuurlijk salsa. Wij als stijve Hollanders bakten er natuurlijk niks van, maar na een paar liedjes was het onze beurt. Met zijn allen klommen wij het podium op om hen Snollebollekes te leren. We werden een beetje uitgelachen, en terecht want vergeleken met wat zij konden was wat wij deden amper dansen.
Eenmaal de school verlaten liepen we snel naar huis (nou ja de Thalassa) om ons in twee uur voor te bereiden op de Spanjaarden die om 4 uur bij ons over de vloer zouden komen. Dat betekende in twee uur, even lunchen, hapjes maken, spelletjes klaarzetten en vooral heel veel poetsen en opruimen. Alle rommel achter dichte deuren pleuren en de deuren dichthouden totdat ze weer weg zijn.
Om vier uur was bijna alles wel klaar, de laatste hapjes maakte de keukendienst nog af, maar voor de rest waren we precies op tijd. De leerlingen kregen eerst een rondleiding over het schip en daarna speelden ze spelletjes zoals spijkerpoepen, koekhappen en stoelendans, gevolgd door een presentatie over School at Sea. Ook mochten ze om de beurt de mast in klimmen. Alles liep best wel goed! Veel Spanjaarden durfden de mast niet in en er was zelfs iemand die zeeziek werd en spontaan de kant op wilde. Wij vonden dat natuurlijk onzin want “Hoe kan je hier nou zeeziek van worden, we gaan letterlijk niet eens heen weer”. Het antwoord van Sander hierop was ’Ja ik weet nog dat Sam en ik dat tegen jullie zeiden de eerste weken‘. We hebben dus toch al best wel zeebenen blijkt!
Nadat alle vreemdelingen ons huisje hadden verlaten sloten we de dag af met een overheerlijke paella op de kade, die Bart (de kok) en Jelle voor iedereen bereid hadden. Een leuke, drukke, grappige en culturele dag!
Zora