Bermuda is een eiland midden in de Noord-Atlantische Oceaan. Het ligt 1000 kilometer uit de kust van de Verenigde Staten. Met een grootte van 53 km2 is het net iets kleiner dan Ameland (qua grootte de middelste van de Waddeneilanden). Op Ameland staan slechts 3.747 inwoners geregistreerd, op Bermuda staan anno 2020 71.000 mensen ingeschreven.
En dat is ook het bijzondere aan het eiland, want dit heeft alles te maken met het economische systeem op het eiland. Alhoewel er grote armoede op het eiland heerst, is het inkomen per inwoner (op papier!) enorm hoog ($69.900 in 2004 – Wikipedia) door de belastingvoordelen voor ingeschrevenen.
Bermuda is de eerste haven die de SaS’ers aan boord het gevoel geeft dat ze weer in een westerse haven zijn, weg uit de Caraïben. Zo komen ze rechtstreeks uit een communistisch (al noemen de Cubanen het zelf socialisme) land met een bijzondere economie, in het tegenovergestelde terecht. Destemeer een reden om een economie-uitje te plannen op het eiland. Maar dat is voor later. Eerst maar eens veilig de haven in komen! Tijdens School at Sea 2019/2020 betekende dit een loods aan boord nemen. Dat is een soort gids die precies weet waar alle riffen en ondieptes liggen rond het eiland en zo andere schepen veilig de haven in loodst. In het blogje van Roemer meer uitleg:
De dag van aankomst voelde enigszins als een heel vanzelfsprekende en normale dag. Tijdens mijn wacht kwamen elke tien minuten wel wat leerlingen op de monitor kijken op welk tijdstip we aan gingen komen. Verder was mijn wacht een (relatief) normale wacht, behalve toen er veel marifoonoproepen kwamen vanuit Bermuda over de aankomst. ‚
Na mijn wacht ben ik met de keukendienst gaan chillen. Op een gegeven kwamen we op het idee om een gehaktbal te maken voor matroos Alex. Hij was 50 geworden op Cuba en is een echte ’meatlover’, maar de keukendienst van die dag had hem een fruitsmoothie gegeven, die overigens erg lekker was. Wij wilden hem een kado geven dat hij wel….. tja hoe zeg je dat? Dus we hadden hem een heerlijke gehaktbal gegeven en zijn bord gedecoreerd met zijn lievelings-maggiesaus en een shagje erbij. Hij was dolblij! Ondertussen was Bermuda al heel duidelijk te zien en ging ik met een mede-SaS’er de mast in. De deining was niet te harden en de mede-SaS’er werd misselijk dus we gingen maar naar beneden. We waren echt al heel dichtbij dus we besloten de wacht te helpen. Samen met een andere SaS’er pakte ik de binnenkluiver in, maar eigenlijk hebben we toen vooral gechild en genoten van het prachtige uitzicht.
Het werd nog indrukwekkender toen er een loods aan boord kwam, terwijl we aan het varen waren. Hij sprong van zijn eigen boot bij ons aan boord terwijl we acht knopen voeren. Hij zou ons „helpen“ om aan te meren in St. George. Veilig aangekomen moesten de mede-SaS’er en ik alsnog de binnenkluiver inpakken.
Daarna hebben we lekker rondgelopen op de kade en mochten we twee films kijken in de avond. Veel mensen waren al in slaap gevallen tijdens de eerste film. Ik heb heerlijk geslapen die nacht in een bed waar ik niet uitrolde.
Roemer
Tamara van School at Sea lichting 2017/2018 verteld over het schoonmaken voor de aankomst.
Na de storm was het schip erg ranzig en stonk het op verschillende plekken. We waren dan ook erg blij toen we deze ochtend de salon in kwamen en er heerlijke frisse, Bermudaanse lucht onze gezichten in werd geblazen! Eindelijk stonden de deuren open en konden we gewoon naar buiten. Daar zagen we op het land de pastel gekleurde huizen al staan en de zee bestond uit helder, lichtblauw water.
Na de lekkere, uitgebreide, veel te dure brunch, konden we beginnen aan de Cuba-Cleaning 2.0. of ik bedoel eigenlijk de Bermuda-Cleaning. Door de storm waren verschillende potten olie door de eetzaal en keuken gevlogen en in het washok waren onder andere potten kappertjes en sesamzaadjes over de vloer gegaan. De salon was verassend opgeruimd in vergelijking met de avond ervoor. We konden snel beginnen met het schoonmaken en ‘ontzouten’ van heel het schip. Iedereen deed zo z’n best dat het net de Cuba-Cleaning was. En na een middagje hard boenen was het schip weer Bermuda-clean.
Tamara
