Hèhè, eindelijk een momentje complete rust. Terwijl we aan een tafel zitten in de salon en er spelletjes gespeeld en blogs geschreven worden, schrijf ik over de grote schoonmaak.
Gisteren was het, zoals Martin zo mooi verwoordde, een speciale dag: de dag van de grote schoonmaak. Zodra iedereen was verzameld in de salon werd er uitgelegd dat er kaartjes zouden worden verdeeld waarop stond wat je moest doen. Het was vervolgens de bedoeling dat we per wacht vier mensen wacht lieten lopen en de rest zou dan hun taken doen. Let wel: ZOU doen.
Zodra iedereen zijn kaartje had werden deze meteen achtergelaten in broekzakken of hutten en de taken werden verzuimd. Een hoop hadden hun klus gedaan maar doordat er heel veel mensen zeeziek waren (iets waardoor een hoop mensen, waaronder ik, zich heel erg slecht voelden) of niet helemaal begrepen wat de bedoeling was, stond stuurman Sam vanmiddag tijdens de lunch voor de groep zijn simpele woordje te doen; er was geen flikker gedaan…
Gelukkig was er een superplan. Er werden een paar groepen gemaakt die de belangrijkste klussen deden zoals de wc’s schoonmaken of het halletje stofzuigen en dweilen. Dit bleek goed te werken en Sam kon aan het einde van de dag tevreden zeggen dat het erg goed was gegaan. Voor de volgende grote schoonmaak proberen we gewoon weer hetzelfde, hopelijk gaat het dan wel goed. Voor deze keer heb ik lekker niet hoeven klussen
Groetjes vanuit de salontafel van de Regina Maris,
Mus