Ik werd om half 3 midden in de nacht wakker gemaakt met het bericht dat mijn wacht zou gaan beginnen. Dus ik kom met veel moeite en een slaperige kop m’n bed uit om me aan te kleden en naar m’n wacht te gaan. Eenmaal aangekomen op het achterdek zag ik dat er om ons heen na een paar dagen weer land in de buurt was. Ik zag een paar vuurtorens en wat meer lichten op de kust. De wacht begon voor mij eigenlijk vrij rustig, het logboek hoefde niet in gevuld te worden en iemand anders begon met sturen. Na anderhalf uur kregen we de haven in beeld waar we zouden gaan aanleggen: Brest. Ik kreeg op ongeveer hetzelfde moment het roer in handen met de opdracht naar de haven toe te varen. Dit was nog een behoorlijke uitdaging omdat er hele sterke stroming stond. Ik kreeg het snel onder de knie en ik kon na 10 minuten perfect de koers, die nogal snel veranderde omdat het een nauwe doorgang was, aanhouden. Het was erg lastig om in het pikkedonker te zien of er land in de buurt was. Een paar honderd meter voor de ingang van de haven lag er opeens een boot voor anker die we pas kort van te voren zagen, ik moest best snel reageren en er omheen sturen. Steeds gaf Martin aanwijzingen over hoe ik moest sturen. Toen ik eenmaal de haven in was gemanoeuvreerd moest ik nog een doorgang door. Deze was erg nauw dus dat was best spannend. Het lukte goed en we waren in het midden van de haven. We voeren af op de kade waar we zouden gaan aanleggen. Opeens kreeg ik de opdracht om vol roer naar stuurboord te geven. Ik begreep niet goed waarom maar ik luisterde natuurlijk naar de kapitein. Na een korte tijd merkte ik waarom ik dit moest doen: we gingen achteruit aanleggen! Supergaaf om dit als eerste te mogen doen! Ik kijk nu erg uit naar de komende paar dagen in Brest!
Groeten vanuit Brest!
Jeroen