Cuba was voor mij het meest indrukwekkende land waar we langs zijn gekomen met de Regina. De eerste woorden die in mij opkomen zijn revoluties, ritjes in oldtimers, (alcoholvrije) mojito’s en de befaamde eigen reis. Ik heb zelfs mijn dagboekje weten op te duiken: ‘Vandaag is de tweede dag van de Cuba eigen reis. Eergisteren zijn we aangekomen in Havana, en tot nu toe zie ik alleen maar mooie gebouwen, auto’s, en mensen! Al vrij snel zaten we een (nogmaals, alcoholvrije, red.) mojito te drinken bij een schattig barretje. We hebben zaken zoals geld wisselen en een ‘casa particular’ (een soort pension) vinden meteen geregeld, en zijn op pad gegaan om de stad te gaan verkennen!’
Ik weet nog precies hoe het gegaan is, de volgende dag zijn we van Havana naar Viñales gegaan door middel van de meest hobbelige en krappe bustocht ooit. Alle casa particulares zaten vol, dus we hebben een hele tijd gezocht totdat we bij een schattige, kleine casa uitkwamen. De volgende ochtend werden we verrast met een ontbijtje dat uitstekend smaakte zo op de vroege ochtend, en was het tijd om te gaan paardrijden in de beroemde vallei van Viñales. Tijdens het rijden kwamen we bij een grot, waar zich een ondergronds meer bevond. Na nog een stukje rijden bezochten we een tabaksplantage, en zo zagen we hoe Cuba’s legendarische sigaren werden gemaakt. Toen het tijd was om terug te gaan in de richting van de casa mochten we zelfs een stuk in galop! Deze tocht is misschien wel één van mijn meest gekoesterde herinneringen van tijdens School at Sea.
De dag erna vertrokken we naar Santa Lucia. We verveelden ons stierlijk en er was eigenlijk niets te doen, tot we het strand ontdekten waar we zijn gaan snorkelen. Het water was ontzettend helder en we zagen allerlei schattige visjes. ’s Avonds zijn we vertrokken richting Las Terazzas. Daar hebben we de volgende dag een (en ik citeer hier uit mijn dagboek) ‘sicke water-battle’ gehouden. We hadden twee bootjes gehuurd en dus een te gekke zeeslag beleefd. Toen we terug wilden keren naar Havana liet de (nogmaals, ik citeer 😉) ‘stomme buschauffer’ ons niet in de bus, maar konden we uiteindelijk een truck regelen waar we in het pick-up gedeelte mochten zitten. Dit was illegaal, dus moesten we vlak voor Havana worden afgezet om een conflict met politie te voorkomen. Vanaf daar hebben we een bus de stad in genomen.
De laatste twee dagen hebben we marktjes bezocht en vooral veel genoten van de wonderen die Havana te bieden heeft. Zoals ik al zei, Cuba heeft een hele grote indruk op mij achtergelaten, en toen we wegvoeren moest ik er zelfs een traantje om laten. Het is een magische plek, zo magisch dat ik er vijf jaar later nog eens terug zou komen!
Het bezoek aan Cuba heeft voor mij ook invloed gehad op mijn studiekeuze. Ik had eerder nog geen idee van wat ik wilde doen, maar zodra we terugkwamen van de eigen reis, met woorden als ‘revolutie’ en ‘communisme’ nog vers in mijn gedachten, werd het me duidelijk dat ik iets in de richting van politiek wilde doen. Nu, 5 jaar later, ben ik een eerstejaars Political Science student! Ik had geen studie kunnen kiezen die meer bij mij past dan deze. Tijdens School at Sea ben ik erachter gekomen wie ik ben en wat ik wil, en dat werpt dus zelfs nu nog zijn vruchten af.
Claire (School at Sea lichting 2015/2016)