Weggaan van Tenerife beschreef docent Thalitha in een heel mooi blogje
Dag prachtig Tenerife. Ik wist niet dat je zo mooi was! Het is het bezoeken waard beste mensen. De hoofdstad is toeristisch, maar gemoedelijk. Er is een prachtig nationaal park met als hoog(s)tepunt de el Teide. U heeft de foto’s vast al voorbij zien komen. Het prachtige historische stadje Laguna is geheel autovrij en de temperatuur rond de 24 graden. Het lijkt mij geen slechte keus voor de herfstvakantie volgend jaar!
Maar wij zijn er met z’n allen ook wel klaar voor om weer te gaan. We hebben een behoorlijke slag kunnen maken wat betreft schoolwerk. Velen hebben in de bieb gestudeerd, anderen vonden het prettiger om in de salon aan boord te werken. Er zijn behoorlijk wat toetsen gemaakt en een aantal loopt nu al voor op hun eigen school. Als mentor ben ik al mega trots… op degene die voor een kort koppie durfde te gaan, op de leerling die zijn schaduw-zonnedoel met mij wilde delen, op mister positivo, het creatieve brein, de geboren leider, de keukenprinses, de doorzetter en de stille kracht.
Nu zullen we allemaal weer moeten wennen aan de oceaan. De ene persoon zal iets meer tijd nodig hebben dan de ander om weer in te slingeren. Over een dag of zeven zijn we in Kaapverdië. De kinderen zullen oog in staan met een totaal andere cultuur, waarden en tradities. Wat een verrijking en wat een eer dat ik dit allemaal met hen mag meemaken. Alles staat zeevast (dat dachten we tenminste, want binnen een half uur vlogen er weer verschillende zaken door de ruimte. Al doende leert men toch?!) Alle hens aan dek en op naar Kaapverdië!
Thalitha, docent
Met een mooi licht briesje zijn we de eerste dagen prachtig virtueel aan het zeilen geweest. Er was zelfs een middag bij dat het zo windstil was dat we midden op de oceaan zijn gaan zwemmen!! De wind viel langzaam weg, zoals ook voorspeld was. De kapitein liet het schip langzaam door drijven tot er helemaal geen beweging meer in zat, behalve de rustige deining van de golven. Om iedereen wakker te schudden uit een rustige dag, heeft de stuurman het brandalarm af laten gaan en moesten we allemaal op het dek verschijnen en de oefening doorlopen. Het ging erg goed. De beloning: een frisse duik in de oceaan!
Een uur later waren we weer op weg. Allemaal fris en vol energie weer verder!
Nu een paar dagen kwamen de Kaapverdische eilanden in zicht! Bart van School at Sea lichting 2019/2020 beschreef dit heel mooi!
We begonnen vandaag om 08:30 uur gelijk weer aan school, vol goede moed, omdat de navigatie aangaf dat we vandaag nog aan zouden komen op onze plaats van bestemming: Kaapverdië. Ondanks dat de zon lekker op het dek scheen, zat mijn ploeg aan school, strijdend voor een glimlach op het gezicht van onze docenten. We waren ook vol goede moed omdat elk uur school een uur dichter bij het wachtlopen betekende. Tijdens het wachtlopen ben ik bijvoorbeeld bezig geweest om met de kapitein het log op de juiste manier achter het schip te hangen en de miswijzing van het kompas aan te tonen.
Vroeg in de middag hoorden we al kreten: land in zicht! Vanaf dat moment werd bijvoorbeeld de pauze bij het vieruurtje flink uitgerekt, om zo lang mogelijk te kijken naar het mooie uitzicht over de langzaam groter wordende Kaapverdische eilanden. Ondertussen werd er studieontwijkend gedrag vertoond, want de bijboot moest in elkaar gezet worden, waar ik natuurlijk graag bij hielp. Inmiddels hadden we onze kluiverboom al rechtstreeks naar de baai gericht waar we voor anker zouden gaan en na nog een aantal manoeuvres ging het anker uit. Daar lagen we dan, omringd door een eiland dat er om smeekte om ontdekt te worden.
Bart
