Wat een wind! De kust van Frankrijk werd belaagd door verschillende stormen in de laatste paar dagen. Voor de kust zijn golfhoogtes gemeten van wel 7 meter. En in Brest… in Brest eigenlijk alleen last van een beetje regen. We liggen beschut een aantal mijl landinwaarts in een beschutte haven.
Aan boord betekende dit dat de eerste schooldagen begonnen zijn. De salon werd al snel erg vol. Vooral op regenachtige dagen als de deuren dicht waren, was het lastig concentreren. We hebben dan ook de groep opgedeeld. Het wachtsysteem dat wij op zee zullen gebruiken, is nu alvast ingegaan. Nu loopt de wachtgroep natuurlijk geen echte wacht. Dat zou wat saai worden in de stad, tegen de kade.. Nee, hun dag is opgedeeld in een deel werken aan het schip, een deel culturele opdrachten in de stad en een deel vrije tijd.
De schoolgroep heeft zo meer ruimte en meer rust om zich echt op het schoolwerk te concentreren. Over twee dagen hebben zij hun wachtdag.
Cultuur is er genoeg te vinden in Brest. Een van de uitjes op de agenda is het aquarium “OceanOpolis”. Een geweldige ervaring: zoveel kleur, zoveel afwisseling. OceanOpolis neemt een groot deel van de dag in beslag. Niet alleen omdat het zo groot is, ook omdat alle uitleg in het Frans is! Een goede kans voor onze leerlingen om aan hun Frans te werken, dus met woordenboek onder de arm hup de kant op!
Merle uit School at Sea 2014/2015 schreef het volgende over hun ervaring:
Vandaag gingen we naar een gigantisch aquarium. Lopend. Met blaren op mijn voeten kwamen we na een dik uur lopen eindelijk aan. In groepjes van vier gingen we naar binnen. Ieder groepje had een opdracht en die van ons ging over schelpen.
Binnen een paar seconden waren we verdwaald. Er hingen overal borden met dat je ergens niet in mocht, maar waar we dan wel heen moesten, dat bleef een raadsel. We hadden een kaart, maar een glazig uit zijn ogen kijkende vis kon je beter helpen met de weg vinden.
We liepen onze neus achter na en na een tijdje vonden we eindelijk een bakje schelpen, met daarin: de zeeoor. We maakten een paar foto’s en gingen verder. We vonden nog wat mosselen, kokkels, zeepokken en oesters. Nadat we Nemo en Dori uitgebreid hadden gefotografeerd, liepen we weer naar het schip toe.
Daar aangekomen zakte iedereen op een bank, helemaal kapot waren we. Na het eten gingen we verder met de opdracht. We hadden wel alle informatie die we nodig hadden, maar die stond in het Frans en daar hadden we niets aan.
Met goede moed wapenden we ons met een woordenboek en gingen we aan de slag. De eerste paar zinnen over de zeeoor gingen goed. Maar toen de mosselen en de oesters kwamen, ging het helemaal mis. Na vijf minuten door het woordenboek heen spitten kwam het er op neer dat de oester een weekdier en schelpdier was met oogharen rondom zijn kieuwen. Het werd er ook niet makkelijker op toen de helft van de moeilijke en wetenschappelijk Franse woorden niet in het woordenboek stonden. Uiteindelijk legden we er ons bij neer dat het feit dat een mossel 10 tot 15 liter zeewater per uur filtert het enige is wat we weten over dat beestje. Dat hebben we maar opgeschreven, hopen dat het een beetje goed is.
Merle
Op dit moment staat er nog een pittige wind op de meest westelijke hoek van Frankrijk. De golfhoogtes zijn rond de 5,5 en 6 meter, nog steeds geen pretje dus. Vannacht zal de wind echter draaien en morgen nemen de golven al snel af. Onze vertrekdag staat dan ook vast, we gaan de volgende sprong wagen.
En dit is niet zomaar een sprong. Hiermee hopen wij de Biskaje over te zeilen en afhankelijk van onze snelheid, gaan we in één keer door naar de Canarische Eilanden. We hebben wel genoeg land gezien nu, tijd voor oneindige zee. En die zullen we krijgen!