De Thalassa is (virtueel) vertrokken. De komende tijd is het opnieuw voor iedereen aan boord wennen. Leven aan boord is één ding, maar als je huis beweegt zorgt dat voor een hoop nieuwe problemen. Voorlopig focussen de SaS’ers zich daar maar even op. Ondertussen kun je hieronder lezen hoe een docent de eerste week heeft beleefd:
Ik word wakker van de vreemde geluiden om me heen. Ik spring mijn bed uit en in de eetzaal zit een deel van de groep al te wachten. Onder leiding van de kok heeft de keukendienst een heerlijk ontbijt gemaakt. De eerste week stond in het teken van kennismaken maar er gebeurden ook een heleboel andere dingen.
Als docent aan boord was ik de afgelopen week met van alles en nog wat bezig. In groepen kregen de leerlingen les over nautische zaken. Er waren theorielessen over de verschillende zeilen en lijnen maar ook praktijklessen waarin bijvoorbeeld de eerste zeiltjes al werden gezet! Een aantal overwon de hoogtevrees toen de stuurvrouw ze leerde hoe je veilig de mast in kan klimmen. Ook kwam er een vrachtwagen vol voedsel aan boord. De groep moest een slim systeem te bedenken hoe dit voedsel in alle kasten opgeborgen kon worden. Enkele leerlingen namen de leiding en probeerden structuur aan te brengen in de chaos. Een hele uitdaging, ook voor mij om me daar niet mee te bemoeien!
Uiteraard was er ook al wat tijd voor schoolse zaken. Als mentor van een groepje hielp ik leerlingen bij het maken van een goede planning. Welke toetsen moet je gaan maken en hoe wil je dat werk gaan verdelen? De week in de haven van Amsterdam vloog voorbij met avonden waar in de salon rummikub gespeeld werd en weer anderen gitaar speelden en liedjes zongen. Ik realiseer me dat dit de groep is waar ik het komende half jaar mee samen leef. De sfeer is goed en iedereen lijkt te genieten van de bedrijvigheid en gezelligheid om ons heen.
Nu zijn we dan ook echt vertrokken en is er voor al het bovenstaande geen plek meer. In plaats daarvan is het slapen, eten en wachtlopen, maar bovenal: zeeziek zijn. Hopelijk duurt het inslingeren niet te lang en kunnen we snel weer aan de slag…
Karlijn (docent aan boord in ’18-’19)