Het blogje van vandaag zal gaan over hoe ik eerst normaal aan school zat, totdat er opeens iemand in salondeur stond en de mededeling bracht: “WALVIS, WALVIS en nog meer WALVISSEN!” Iedereen die met school bezig was, schrok hiervan op natuurlijk en rende naar buiten.
Ik zat achter de computer mijn boekverslag van ‘Fette Ferien’ te typen, toen dit gebeurde. We renden als een soort kudde schapen achter elkaar aan om maar die walvis te zien. Eenmaal boven bleek dat de walvis niet het enige was wat je kon verwachten. Er was ook natte sneeuw. Ja, u hoort het goed, natte sneeuw midden op de oceaan.
Na wat bibberen hier en bibberen daar doken de walvissen één voor één op. Eerst naast het schip aan bakboord maar daarna ook achter het schip. Na wat ooh en aahs begon iedereen het te koud te krijgen en gingen we maar weer naar binnen. Na wat zoekwerk in een boek kwamen mensen erachter dat het pilot whales waren, ofwel iets grotere dolfijnen. Nadat het nog een paar keer gebeurde dat deze pilot whales opdoken, kwam een van de mede-SaS’ers met de opmerking: “Het zijn maar pilot-wales!”, waarop werd gereageerd met: “Deze sh*t zie je niet elke dag in een Nederlandse vijver!”, en dat was het einde van de discussie.
Hidde