Terugkomen is toch wel k*t!

27-01-2020 | 2019 - 2020

Dag 100 is aangebroken en daarmee ook de laatste dag van de eigen reis. Voor het eerst tijdens de eigen reis heb ik echt lekker kunnen uitslapen. Dit was erg kostbaar voor mij aangezien dat iets onmogelijks is aan boord. Ik ben rond 10:30 uur uit bed gestapt en ben toen naar de keuken van het hostel gelopen waar ik twee dames van mijn groepje aantrof die heerlijk pannenkoekjes aan het bakken waren voor het groepje. Dit is ook iets waar ik veel waarde aan hecht aangezien ik tijdens deze drie maanden maar één of twee pannenkoeken gegeten heb. We moesten uitchecken om 11:00 uur dus ik ging snel mijn tas inpakken en daarna nam ik het van die dames over zodat zij ook hun tassen konden inpakken. Rond een uur of 12:00 waren we klaar met alles: tassen ingepakt, alles gegeten en afgewassen. We zouden in groepjes van drie Bocas Town ingaan om de laatste dingen te kopen en te zien wat je wilde zien. Er moesten altijd twee mensen bij het hostel (Selina) zijn om bij een ander groeplid te blijven dat zich echt niet lekker genoeg voelde om mee te gaan. We gingen dus om beurten het stadje in. Ik moet wel zeggen dat het toch wel even fijn voelde om gewoon echt even niets te doen toen ik in het hostel was: even voor de laatste keer bellen met je ouders, nog even wat Netflix kijken en gewoon even bijkomen van de week. Rond een uur of 17:00 gingen we naar een pizzeria om avond te eten. We aten zo vroeg omdat we ook nog naar de wasserette moesten om mogelijke bedwantsen uit je kleding te wassen. Ook gaf dit meer ruimte aan boord zodat de bemanning hard hun best kon doen om gif (onschadelijk voor ons maar niet voor die bedwantsjes) te spuiten en deze rotbeestjes te bestrijden (dit is ook redelijk goed gelukt). Toen we net allemaal onze pizza besteld hadden, renden we terug naar de wasserette om al onze was op te halen die we daar eerder die dag hadden afgeleverd. We deden dit alles zo vroeg omdat we om 19:30 uur allemaal op een bepaald punt moesten zijn, zodat we terug naar het schip konden. Om 19:45 uur kwamen we aan nadat we nog even een cocktail sin alcohol gedronken hadden. Aangekomen op het schip voelde ik al meteen dat de vrijheid die ik zo for granted had genomen tijdens de eigen reis, steeds minder werd. Maar dat is ook wel logisch: als je op het hoogtepunt bent, kan het alleen maar minder worden :). Ik heb wel weer redelijk geslapen in mijn hangmat die nacht.

Roemer