Toen ik wacht had van één tot vijf in de middagagen we een schip richting ons varen. Niks aan de hand hoor, dat gebeurt zo vaak. Eén SaS’er zei opeens dat hij wel heel dichtbij zou komen, namelijk één of twee mijl. Dit was niet de enige informatie die hij ons gaf, het was ook nog eens een containerschip van tweehonderd meter lang en even breed als de lengte van de Thalassa. Op dat moment lette iedereen pas echt goed op. Niemand was bang voor een aanvaring, maar iedereen wilde het schip graag van dichtbij zien. Dat gebeurde dan ook erg snel, binnen twintig minuten was het reusachtige schip bij ons. Aan de zijkant van het schip stond de naam, die we niet goed konden zien. Hierdoor waren we allemaal bezig met het gokken van de naam. De lerares biologie dacht Ping Wing, of nee Yang Pang, is het niet Ying Wing? Nee hoor, het was Yang Ming. We moesten allemaal erg lachen om onze gegokte pogingen, hoe kom je dan ook bij Ping Wing? Na deze ervaring ging ik samen met een andere SaS’er nog even het fruit keren, waarna de wacht gewoon doorging alsof er niks was gebeurd. We hebben nog veel zeilen gezet en na deze doodvermoeiende wacht heb ik samen met een SaS’er lekker warme chocolademelk gedronken. Wat ga ik dit toch missen als we weer thuis zijn.
Luka