Na een nachtje met alle meiden uit mijn eigen-reisgroepje op een kamer te hebben geslapen, stonden we vroeg op. We wilden veel uit onze dag halen nu we maar even in Viñales waren. Wij als groepje wilden heel graag scooter rijden en hadden de verhuur al snel gevonden. Deze verhuur had helaas, en typisch Cubaans, maar één scooter te huur. Scooter rijden werd hem dus niet en dus gingen we op zoek naar een fietsenverhuur. We werden geholpen door een pooier en hadden binnen een kwartier allemaal een fiets. Ik had een route uitgestippeld naar een grot, zes kilometer buiten het dorpje. Hier regelden we dat we maar voor zes mensen hoefden te betalen, in plaats van acht. We liepen door de grot en kwamen uiteindelijk bij een bootje. We stapten allemaal in en maakten een tour door de grot. Na de grot pakten we de fietsen terug naar het dorpje. Op de weg terug brak de ketting van een jongen uit mijn groepje. Hij wilde eerst de hele weg terug gaan lopen, alleen dat zou heel erg lang gaan duren en de weg terug was alleen maar omhoog. Toen besloten we één voor één die jongen te trekken, richting Viñales. Na een uur omhoog fietsen, terwijl we één voor één iemand mee moesten trekken, waren we helemaal kapot. We konden allemaal geen fiets meer zien en besloten terug te gaan naar de verhuur om wat geld terug te krijgen.
Jill