En dan zit je op het achterdek rijst door je keelgat te gooien en krijg je het nieuws dat we veertig knopen wind op onze kop gaan krijgen. Dat is even schrikken, maar stiekem heeft iedereen gezonde spanning. Daarentegen is het toch balen als er wordt gezegd dat we altijd schoenen bij ons moeten hebben voor het geval we naar buiten moeten, want we zitten niet meer in de Caribische Zee. Dit brengt me gelijk bij het volgende: we hebben nog vierenvijftig dagen op dit fantastische avontuur. Het lijkt mensen leuk om weer thuis te zijn, maar toch had iedereen gewild dat we langer op de Thalassa zaten. Maar toch: vierenvijftig dagen is lang, het is langer dan de zomervakantie, het is meer dan zeven weken en het is meer dan een kwart van de hele reis. Voor als je denkt dat we alleen maar depressief zijn hier aan boord door al het slechte nieuws: dat is niet waar want het is nog maar vijf dagen naar het duurste land waar we allemaal veel te veel geld uit gaan geven aan chocola en frisdrank. En dit is toch een lichtpunt in deze donkere tijd.
Nanne