Keukendienst. Vanmorgen werd ik door de wacht van 5-9 om 7 uur wakker gemaakt om het ontbijt klaar te maken. Ik heb wacht gehad tot 12. Gelukkig een uurtje korter dan normaal. Keukendienst is hartstikke leuk hoor, daar niet van. Het is gewoon ontzettend vermoeiend. De hele dag ben je bezig, koken, afwas, koken, tafel dekken, afwas, mensen wakker maken, groenten snijden enz. Als je snel genoeg werkt heb je hopelijk nog een uurtje vrij op de dag. Gelukkig is meestal om half 9 ’s avonds de laatste afwas klaar en ben je vrij. Het plan dat je ’s middags hebt om direct te gaat slapen gaat natuurlijk niet door, want we zijn weer lekker eigenwijs. Vermoeid en toch best trots op jezelf voor wat je hebt neergezet, schuif je toch nog even aan bij een spelletje “Set”, of lees je op een van de banken in de salon nog even een boek, of zing je nog even heel hard mee op de fantastische muziek die wordt gedraaid, of, in mijn geval, schrijf je voor je gaat slapen nog even je blog.
Vandaag, precies om 5 uur, moesten ook de sollicitatiebrieven zijn ingeleverd. Over ongeveer 3 dagen hebben we namelijk de eerste scheepsovername. Ik heb gesolliciteerd voor bootsvrouw, en hoop natuurlijk ontzettend dat ik het ook wordt. Ik weet het hopelijk morgen! De laatste twee uur was het voor een aantal mensen nog best wel even stressen, want Madelon, onze talenlerares, was nergens te vinden om de brieven te controleren. Ook had je hele verstandige mensen die 8 minuten voor 5 nog even aan iedereen vroegen waar hij/zij nu eigenlijk voor zou moeten solliciteren.
Ach, we zien morgen wel wie er de beste motivaties hebben ingestuurd. Voor nu is het genoeg geweest en heb ik besloten om na de laatste zin van dit blogje de computer af te sluiten en gewoon mijn bed in te kruipen.
Isa