Gisteravond kregen we te horen dat vandaag de Spirit of Bermuda naar ons toe zou komen: een driemaster tallship met leerlingen uit Bermuda aan boord. Ze zouden rond een uur of twee komen, nadat wij terug waren van de lezing over economie op Bermuda College. Naderhand zouden we met de ongeveer 30 kinderen van 12/13 jaar en de Thor Heyerdahl gaan barbecueën.
Sam en ik gingen aan de slag en verzonnen verschillende activiteiten die we met de leerlingen konden doen. Na een tijdje hadden we een plan en we deelden het met de rest: er zouden vier activiteiten komen en de leerlingen van de Spirit of Bermuda zouden die in kleine groepjes om de beurt doen; vissen voor de barbecue, klimmen in het kluivernet en de mast, een rondleiding met een puzzel en een kleine presentatie over School at Sea met een les Nederlands.
De volgende dag bleek dat ze pas om vijf uur zouden komen. Daar ging onze planning. Nou ja, gewoon een beetje creatief zijn, dan komt het goed.
Rond vijf uur kwamen ze inderdaad langszij. Het viel ons op dat er wel erg weinig kinderen aan dek stonden. Bij wat navraag bleek het dat er maar 17 leerlingen aan boord zijn; de helft van wat we hadden verwacht. Maar dat maakte niet uit, we gooiden de planning nog wat meer door de war en dan zou het helemaal goed komen: welkom aan boord van een zeilschip. Daarbij bleek ook dat dit pas de eerste dag aan boord was voor de kinderen en dat ze vijf dagen aan boord blijven.
Om kwart over zes begonnen we met de rondleiding en het vissen. Ik liet de hutten zien en vond het erg leuk om te doen omdat de kinderen me het hemd van het lijf vroegen.
‘Do you have a bed time?’
‘How long have you been on board?’
‘Do you have airco?’
’Are boys and girls separated?’
‘Are there boyfriends and girlfriends?’
‘Don’t you miss your parents?’
‘How can you survive without your phones? I wouldn’t be able to, because that iPhone 6 has to stay right with me.’
Hoewel het een beetje hectisch was, vonden de kinderen het echt erg leuk aan boord. De een vond het vissen het leukst, de ander klom enthousiast en grijnzend de mast in, terwijl de volgende meer lol had in het leren van onze taal. Ik heb ook nog een tijdje met een aantal mensen van de crew staan praten. Een paar waren er van overtuigd dat ik ‘’one of the teachers’’ was of op z’n minst ‘’a junior-crew member’’. Toen ik ze vertelde dat ik toch echt pas 16 ben en een leerling ben, keken ze me heel verbaasd aan. Daarna kwam de barbecue. De Spirit of Bermuda heeft een eigen chef aan boord en die kan echt geweldig goed koken: pastasalades, pizzabroodjes, brownies en nog meer geweldig lekkere dingen. Ook wij haalden alles uit de kast en serveerden heel lekkere hamburgers, spareribs, kipspiesjes en verschillende soorten salades. Al met al: het was een heel gezellige avond.
Anoniem