Al bijna heel de reis hebben we een vislijn uithangen en nu hadden we eindelijk beet. Christiaan kwam naar me toe en vertelde dat de vislijn wel heel erg strak stond. We zijn gaan kijken en vroegen aan Sam wat hij dacht. Hij zei dat we zeer waarschijnlijk beet hadden, dus hebben we Jop gehaald en begonnen we met de vislijn binnenhalen. Het was heel erg zwaar en we moesten elkaar afwisselen omdat je handen het anders niet zouden overleven. Gelukkig kwam Jeroen ook helpen en toen het einde van de lijn dichterbij kwam zagen we iets spartelen op de plek waar de haak zat. We haalden de lijn nog verder binnen en toen zagen we dat er een hele grote, groengele vis aan zat. Sam zei dat we los moesten laten en hij tilde de vis aan boord. Hij pakte een mes en sneed de vis aan de zijkant van z’n kop open, zodat deze zo snel mogelijk en met zo min mogelijk pijn zou sterven. Toen de vis niet meer bewoog haalde Sam de haak uit de lip van de vis. Ook verloor de vis bijna meteen z’n kleur en hij werd een beetje grijzig. We hebben hem gewogen en gemeten. Hij woog ruim 5 kilo en hij was iets van 1,25 meter. Nu moesten de ingewanden eruit. Dit deed Sam ook. Hij sneed de buik van de vis open. Van de anus tot de onderkant van de kop. Toen haalde hij de ingewanden eruit. Alles zat in een soort vlies dus dat ging niet heel moeilijk. Toen de ingewanden eruit waren sneed hij de staart eraf en kon de vis in stukken worden gesneden. Alleen de kop, de staart en de ingewanden gingen overboord. Toen Sam bijna klaar was met het schoonmaken van de vis hadden we nog een keer beet! We hadden namelijk de vislijn meteen weer uitgegooid, omdat deze vissen meestal met z’n tweeën zwemmen en ze erg aan elkaar gehecht zijn. De tweede vis was iets kleiner, waarschijnlijk het vrouwtje. Ook deze hebben we schoongemaakt en de dag erna opgegeten. Ze waren heel erg lekker!
Douwe