Vandaag gingen we naar een gigantisch aquarium. Lopend. Met blaren op mijn voeten kwamen we na een dik uur lopen eindelijk aan. In groepjes van vier gingen we naar binnen. Ieder groepje had een opdracht en die van ons ging over schelpen.
Binnen een paar seconden waren we verdwaald. Er hingen overal borden met dat je ergens niet in mocht, maar waar we dan wel heen moesten, dat bleef een raadsel. We hadden een kaart, maar een glazig uit zijn ogen kijkende vis kon je beter helpen met de weg vinden. We liepen onze neus achterna en na een tijdje vonden we eindelijk een bakje schelpen, met daarin: de zeeoor. We maakten een paar foto’s en gingen verder. We vonden nog wat mosselen, kokkels, zeepokken en oesters. Nadat we Nemo en Dori uitgebreid hadden gefotografeerd, liepen we weer naar de Regina Maris toe. Daar aangekomen zakte iedereen op een bank, helemaal kapot waren we. Na het eten gingen we verder met de opdracht. We hadden wel alle informatie die we nodig hadden, maar die stond in het Frans en daar hadden we niets aan. Met goede moed wapenden we ons met een woordenboek en gingen we aan de slag. De eerste paar zinnen over de zeeoor gingen goed. Maar toen de mosselen en de oesters kwamen, ging het helemaal mis. Na vijf minuten door het woordenboek heen spitten kwam het er op neer dat de oester een weekdier en schelpdier was met oogharen rondom zijn kieuwen. Het werd er ook niet makkelijker op toen de helft van de moeilijke en wetenschappelijk Franse woorden niet in het woordenboek stonden. Uiteindelijk legden we er ons bij neer dat het feit dat een mossel 10 tot 15 liter zeewater per uur filtert het enige is wat we weten over dat beestje. Dat hebben we maar opgeschreven, hopen dat het een beetje goed is.
Merle