Beetje moe

14-01-2020 | 2019 - 2020

De dag begon voor de meesten van ons al heel erg vroeg. Dit kwam door de hoge golven waar we doorheen moesten varen om op San Blas aan te komen. Sommige SaS’ers, waaronder ik, werden al na korte tijd zeeziek en eigenlijk heeft iedereen heel weinig of zelfs niet geslapen. Eerst zou ik wacht moeten lopen, maar omdat het zo tekeer ging lieten ze iedereen slapen en nam de nautische bemanning het over. Toen we eindelijk aan waren gekomen was iedereen supermoe en zag niemand het meer zitten. We moesten eerst naar een eiland om een vergunning te halen. Bij dat eiland kwamen ook hele kleine indianen bij ons aan boord om superleuke spulletjes, zoals armbandjes, kettinkjes, portemonnees, stukjes stof en nog veel meer aan ons te verkopen. Bijna iedereen heeft daar wel iets gekocht.

Toen moesten we nog vier uur varen om naar het eiland te varen waar we zouden gaan survivallen. Dat verliep gelukkig een stuk rustiger. Toen we daar aankwamen gingen we ons voorbereiden op de survival die de volgende dag plaats zou gaan vinden. Er werden lijstjes op het krijtbord gemaakt voor alle spullen die je mee zou nemen en het hele schip werd schoongemaakt. Toen dat was gebeurd en iedereen zijn tas zo goed als klaar was, ging iedereen al heel erg vroeg slapen, omdat iedereen heel moe was en we klaar wilden zijn voor de survival die de volgende dag van start zou gaan…

Lara