Het houdt niet op, niet vanzelf

06-01-2019 | 2018 - 2019

Vandaag was het dan zover: de tweede huttenwissel vond plaats. Het was vrij vermoeiend en meer zal ik er maar niet over zeggen. Toen ik na een hele dag schoonmaken en in- en uitpakken eindelijk even tijd voor mezelf had, liep ik mijn nieuwe hut in om wat te drinken te halen. Toen ik mijn bidon gevuld had, wilde ik de kraan dichtdoen en had ik ineens het handvat van de kraan in mijn handen! Ik schrok me rot en die kraan bleef maar stromen… gelukkig lukte het me om het handvat er weer op te zetten en de kraan uit te krijgen, maar ik was vergeten aan een van mijn nieuwe hutgenootjes te vertellen dat de kraan kapot was.

Toen ik later moe maar voldaan in mijn nieuwe bed in slaap was gevallen, maakte zij hetzelfde mee. De volgende ochtend vertelde ze mij dat ze heel hard had gestrest, omdat zij de kraan gewoon echt niet meer uitkreeg! Ik lag al te slapen en ze wilde niet dat ik wakker van haar zou worden, dus dit hielp ook niet mee. Gelukkig is het haar uiteindelijk ook gelukt en is er niet al te veel water verspild. De kraan gebruiken we niet meer tot hij gemaakt is en tandenpoetsen doen we voorlopig in de keuken!

Elzelien