’Goedenavond iedereen, vandaag hebben we een heerlijk soepje bij het brood. Wie wilt er allemaal? We vertellen jullie pas wat er allemaal inzit nadat jullie hem opgegeten…‘ Want kijk, als we hadden verteld dat het een soep van broccoliwater, groentebouillon , bechamelsaus, pompoensoep en anijs was, dan denk ik dat de pan nu nog steeds vol zou zitten.
Waarom we dit nogal aparte heksenprutje hadden gemaakt? Nou, omdat Sam na de lunch zei dat we soep moesten maken van het water waar we de broccoli in gekookt hadden en de bechamelsaus die over was. Hoe? Nou, door het eerst maar eens gewoon bij elkaar te gooien… meer plan was er oprecht niet. We kieperden de kaassaus bij het broccoliwater en we waren stomverbaasd toen de saus bleek op te lossen. We gooiden er nog drie blokjes groentebouillon bij, maar de soep had nog steeds niet echt smaak.
Een uur lang raakten we een beetje afgeleid met andere klusjes in de keuken, waarna we ons realiseerden dat we een halve soep hadden die nog af gemaakt moest worden. Wat zout en (heel veel) ienemienemutte gekozen kruiden later had de soep iets van smaak, maar het was nog steeds niet bijzonder. Als een laatste poging gooiden we de restjes van de overheerlijke pompoensoep van vorige week erdoorheen en als final touch stelden een paar andere SaS’ers voor om nog wat anijs, lavendel en andere kruiden erdoorheen te gooien. Dit maakte al met al, in onze ogen, toch wel een best lekker soepje.
Tijdens het avondeten gingen de kopjes soep dan ook als warme broodjes over de toonbank. Iedereen vond het heerlijk en er werd direct gevraagd voor tweede rondes. Pffff, gelukkig.
’Nou jongens, willen jullie weten wat voor soep jullie gegeten hebben?‘ De verbaasde gezichten waren echt de kers op deze laatste keukendienst.
Kjelle