Het is eindelijk weer zo ver. We zaten aan het ontbijt en het voelde nogal frisjes aan. Waar we gisteren nog gewoon lekker in korte broek en korte mouwen wacht liepen, zat iedereen nu te bibberen en wat zagen er weer bij de wacht? De zeilpakken…
Na een lange tijd opgeslagen in het visruim te hebben gelegen, waren ze er weer uitgehaald zodat we ze weer konden dragen. In de middag koos de keukendienst er zelfs voor om het middageten binnen te serveren. Toen kwam bij iedereen het besef: “we gaan weer richting de kou!” Hoe we van korte broek, T-shirt, pet en slippers naar zeilpak, laarzen en muts zijn gegaan ging heel snel, van de ene op de andere avond was het gewoon koud. Bye bye Caribische zon en warmte!
Die avond waren er twee buffetjes gedekt door de keukendienst om brood te smeren: op het achterdek en binnen in de eetzaal. En toen zaten we ineens na een hele lange tijd weer met meer dan drie mensen in de eetzaal. Het was wel weer super gezellig én een stuk warmer dan op het middendek.
groetjes
Melle