In de loop van de dag liep de spanning al op, want we zouden in de nacht aankomen op Cabo Verde. We hoorden dat we voor anker gingen, dus dat betekent bijbootttt!!! Er stond een lekker windje en ineens kwamen we veel eerder aan dan we dachten. Iedereen ging helpen met de voorbereidingen. De mast in, kluivernet in, zeilen inpakken en schoonmaken. Toen we geankerd waren vertelde Sam dat we vannacht voor het eerst buiten mochten slapen! Ook vertelde hij dat we hier nog niet naast het schip mochten zwemmen vanwege de kans op haaien. Misschien kunnen we ze wel zien. Vetttt.
Iedereen pakte snel z’n hangmat en slaapzak uit de hutten en ging op zoek naar een plekje om hem op te hangen. Ik heb een plekje op het gezellige en volle achterdek gevonden, net als de rest van alle buitenslapers. Ik had toen ik vanochtend m’n wiskundeboeken opendeed toch echt niet gedacht dat ik in de avond in m’n hangmat met de bergen van Sao Vicente om me heen zou liggen.
Ik ben benieuwd wat dit nieuwe land weer voor ons te bieden heeft, maar dat is voor het blogje van morgen. Dit was hem weer en tot de volgende keer!
Liefs,
Bente