Het is zover. De een-na-laatste dag van School at Sea 24-25 is aangebroken. Ergens na het middageten was Nederland te zien en binnen een uur voeren we binnen in de haven van Den Helder. Hier stond Sander op ons te wachten samen met Monique (de directeur van School at Sea, red.) en de eigenaren (van de Thalassa, Jacob en Ietje, red.). Ze hadden lekkere taart en andere lekkernijen voor ons gehaald om te “vieren” dat we weer terug waren gekomen. Sander stapte aan boord en al snel waren we weer vertrokken om een eindje voor de kust voor anker te gaan liggen. Daar lagen we dan. Nog één nachtje.
De laatste SaS-stories werden afgerond en de liedjes voor morgen werden ingestudeerd. Er werden nog voor een laatste keer spelletjes gespeeld in de salon. Alles werd voor een laatste keer gedaan. Als ik nu een lijst zou moeten maken van alles wat we deze dag voor het laatst hebben gedaan zou ik bezig zijn tot ver na de aankomst.
Natuurlijk nog een laatste keer avondeten en toen kon de laatste avond beginnen. We begonnen met de voor morgen voorbereidde speeches. Daarna gingen we nog even met de hele groep de liedjes oefenen en hierna begon de bonte avond. Iedereen had een act. Er werden menselijke piramides gemaakt en dansacts gedaan. De sfeer zat er al goed in. Hierna begon het feesten. De typische foute SaS-nummers werden opgezet en er werd nog een keer lekker gestampt in de salon. Ineens was het twaalf uur: de laatste dag was aangebroken.
Al snel vielen de eersten in slaap. Degene die zichzelf nog wakker konden houden hebben nog naar de oude scheepsjournaals gekeken tot ze echt niet meer konden. Het was inmiddels vier uur. Morgen zou het leven van ons allemaal weer enorm veranderen. Net als dat het deed zes maanden geleden.
Tijn