Vandaag had ik een wachtdag (4-8). Ik was dus al vroeg uit de veren. Het leukste aan de 4-8 vind ik de zonsopkomst, die is echt prachtig op zee. Ook moet onze wacht ‘s ochtends brood bakken. Na mijn wacht ging ik nog even naar bed en daarna aan school. Daarna hoorde ik dat er walvissen waren gezien toen ik lag te slapen…
Om vier uur begon de middagwacht. We varen nu op de motor, dus we hadden niet echt iets te doen. Daarom besloten we te oefenen met splitsen! Later stond ik aan het roer. Mijn wachtgenootjes, die uitkijk hielden, zagen opeens iets wits in het water drijven. Sam besloot er een man-over-boordoefening van te maken. Het hield in dat Sam het roer overnam en dat Sander en Alex buitenboord gingen hangen om het mysterieuze object te vangen. Er werd gespeculeerd over cocaïne, maar het bleek iets van een radar of zo? Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Er drijft hier veel rond, want we hadden een paar dagen terug ook al een reddingsboei gevonden.
Toen ik even later aan dek stond, werd er vanaf de stuurhut ‘DOLFIJNEN!’ geschreeuwd. We hebben nu al zo vaak dolfijnen gezien dat sommige mensen niet eens meer de salon uit komen, maar ik vind dat dolfijnen nooit gaan vervelen. Na de dolfijnen kwamen we nóg een mysterieus object tegen, iets roods dat we van heel ver al konden zien. Het bleek een losgeslagen rode boei te zijn. Hij was heel groot en had een bel die je goed kon horen, dus het was ook wel een beetje spookachtig eigenlijk. We deden maar geen poging om hem aan boord te halen.
Toen al die spannende gebeurtenissen achter de rug waren, genoten we van de zonsondergang (terwijl we het radarding aan het ontdoen waren van allemaal zeediertjes). Ondanks dat we op de motor voeren, was het dus wel een bijzondere wacht!
Na het avondeten was het tijd voor de filmavond, we keken Harry Potter 3. Niemand snapte de film echt maar het was wel gezellig :). Dat was ‘m dan, tot de volgende!
Liefs,
Axèle
P.S. We zijn al over 27 dagen thuis, dus dit was mijn laatste blogje 🙁