Bij elkaar komen, de liefde vieren, kadootjes aan elkaar geven; dit zijn allemaal dingen wat je ‘normaal’ doet op Valentijnsdag. Hier bij School at Sea denken ze daar alleen een beetje anders over. Zij sturen namelijk de hele groep weg van de Thalassa, waarna ze zelf moeten gaan reizen door Cuba. Ze verdelen de groep in zessen, waarbij ze expres (Ja EXPRES!) de stelletjes uit elkaar halen. Ze moeten Valentijn overleven ZONDER elkaar, sneu hé! Gelukkig hadden de koppels voor elkaar een brief geschreven en konden ze zo toch een beetje bij elkaar zijn. Vlak voor de eigen reis werden de laatste brieven aan elkaar gegeven. Ik heb zelf de liefde van mijn leven niet hier aan boord gevonden en ervoer Valentijnsdag gewoon als een normale dag. Maar eigenlijk kan je een dag op Cuba geen normale dag noemen. Want welke andere Nederlandse kinderen zijn nu zelf aan het rondreizen op Cuba op Valentijnsdag?
Mijn dag begon bij de casa in Viñales en er stond al snel een taxi klaar om ons mee te nemen naar Playa Larga. Een paar mensen van mijn groepje waren ziek geworden door waarschijnlijk voedselvergiftiging en hebben deze rit niet als fijn ervaren. Met een hamburger als ontbijt waren we helemaal opgeladen voor de dag, maar voor sommigen kwam de burger er ook al vrij snel weer uit dus het viel al met al toch wel zwaar. Toen we aankwamen in Playa Larga moesten we eerst een casa zoeken. Na wat regelen lukte dit en settelden we snel. Even wat eten en daarna zijn we naar het strand gegaan. We hebben die avond de zonsondergang gekeken op het strand, dus het was toch nog wel een romantische setting op zo een romantische dag.
Oh ja, in Cuba feliciteren ze elkaar dus met Valentijnsdag. Een traditie die we ook moeten voorzetten in Nederland? Zo voelen de singles onder ons zich toch nog een beetje gezien tijdens een ‘eenzame dag’. Of zou het juist bijdragen aan het eenzame gevoel doordat het weer herhaald wordt?
Kusjes,
Isis