Vandaag was weer een dag zoals elk ander. We hadden school van ´s ochtends vroeg tot het einde van de middag. Er werden toetsen gemaakt en er werd hard gestudeerd, bij de een ging dit beter dan bij de ander. Tijdens de lunch kwam er nog wat fruit voorbij dat we in een treintje naar het achterdek hebben gebracht. Het is belangrijk dat we geen scheurbuik krijgen tijdens de oversteek naar Cuba. Deze keer zat er ook veel ananas en dragon fruit tussen, heerlijk! De rest van de dag verliep zoals altijd op zijn eigen manier.
Niemand wist het, maar stiekem stond ons in de avond een verrassing te wachten. Karlijn deed zo onopvallend mogelijk het beamerscherm naar beneden en zette alles klaar om wie weet een film af te spelen of een presentatie te geven. Niemand wist het. Na een tijdje werden we bij elkaar geroepen in de salon en in het geroezemoes ging rond dat we een video van onze ouders zouden krijgen. En ja hoor, na een korte aankondiging ging de video lopen!
Iedereen keek vol verwondering, liefde en blijdschap naar de leuke video van onze lieve en grappige ouders. Af en toe werd er gelachen of een traantje gelaten en toen de video voorbij was ging het in de salon van: Nog een keer! Nog een keer! Nog een keer! En zo keken we de video nog een keertje met evenveel plezier en liefde.
Laat in de avond, toen de meesten al sliepen, bekeken sommige SaS’ers het filmpje nog een keer, om dan vervolgens de video op precies het juiste moment te pauzeren, zodat ze nog even het gezicht van hun ouders goed in zich op konden nemen. Wat was dat eventjes fijn zeg! Iedereen ging uiteindelijk voldaan en met een hart gevuld met nieuwe liefde van hun mama en papa naar bed en droomde over een fantastische tweede helft van dit geweldige avontuur at Sea.
Ha Papa en Mama, ik hou van jullie!
Liefs,
Tjibbe