In de ochtend wakker worden in je hangmat en uit het raam kijken waardoor je een schitterend regenwoud ziet, is voor mij de beste manier van wakker worden. Nu iedereen weer droog en warm was, kon het avontuur bij de rastafari beginnen. Om te beginnen kregen we in de ochtend een heerlijk ontbijt van gefrituurd deeg, dat heette bips geloof ik? Onze gastheer Mozes gaf ons ook pindakaas en jam om het helemaal af te maken. Al voordat het bips op was kon je al meerdere SaS’ers vragen of we dit heerlijke ontbijt ook aan boord konden maken.
De rest van de ochtend regende het, waardoor we niet de geplande wandeltocht naar de waterval gingen maken. We gingen eigenlijk helemaal niks doen. Hierdoor werden we allemaal heel creatief met onze activiteiten. De een ging monopoly doen, de ander Mozes meehelpen met het middageten. Mozes is al 75 jaar oud, dus deze hulp werd zeer gewaardeerd. Ook werd er veel geknuffeld met de twee hondjes die ze hadden. Veel SaS’ers misten hun eigen honden erg, waardoor deze hondjes alle aandacht kregen die ze hadden gewenst. Als lunch aten we Mozes zijn lievelingsgerecht: rijst met een groente prutje.
Tot aan het avondeten leek alles nog heel rustig en goed te gaan, tot er plots een knal te horen was. De keuken was ingestort! Het houten frame waar het tafelblad op leunde begaf het onder het gewicht van het vuur en de regen. Het was één grote puinhoop. Gelukkig waren er 37 jongeren die maar al te graag wilden helpen de keuken weer op te bouwen. We begonnen met het verzamelen van de borden en het bestek om opnieuw af te wassen. Toen ruimden we de troep van de vorige keuken op en werd er al een nieuwe tafel gebracht. De kolen werden verplaatst en met een beetje wapperen kwam het vuur al snel weer tot leven. Het diner was weer een beetje gered.Hierna hebben we groentes gehaald uit het bos en een lekker avondmaal gemaakt met eigengemaakte thee. Eind goed al goed.
Toen het donker werd, werd er een kampvuur gemaakt en werd er getrommeld. Ons werden liedjes geleerd die de rastafari normaal zingen. Hierna hebben we zelf nog wat Nederlandse liedjes gezongen en toen was het weer tijd om te gaan slapen. De dag ging zo snel, maar het was zo leuk. Jammer dat morgen alweer de laatste dag is. Ons verblijf hier heeft ons veel geleerd en Mozes gaan we niet snel vergeten.
Tijn