Nee, het is een vliegende vis! We zagen de afgelopen twee dagen al vliegende vissen over het water vliegen, maar vandaag, om 05:00 tijdens mijn wacht, kwamen we er eentje tegen op het dek. Een levende, welteverstaan. Dat is best even schrikken als er opeens een onverwacht een visje ligt te spartelen op het dek! Na wat aanmoedigingen heeft een mede-SaS’er hem weer over de netten boven de reling terug het water in gegooid. We moeten nu met de rondjes dek tijdens de wacht extra goed opletten, als je zo’n vis over het hoofd ziet en hij gaat dood aan dek, ruikt het al snel niet meer zo fris….
Ik heb samen met een mede-SaS’er vanochtend weer brood gebakken, het taakje dat elke ochtend wordt uitgevoerd door de 4-8 wacht. Op de koelkast hangt een lijstje met alle namen die we de broden geven, en vandaag hadden we een bijzondere: Sander! Nu we alweer een tijdje onderweg zijn zonder Sander, dachten we er opeens aan dat we zijn sarcastische opmerkingen, gezeur over toetsen en enthousiasme tijdens het vissen toch meer missen dan we verwacht hadden.
Tijdens de 2e wacht van vandaag hadden we weer een mooi moment. We hebben namelijk voor het eerst het bezaanbramstagzeil gehesen! De afgelopen dagen lag het zeil op het bovendek, waar Alex en Chantal (de crew) stevig door hebben genaaid. Tijdens onze wacht hing hij weer in de mast, dus aan ons de eer om hem te hijsen. Dat was hem weer voor vandaag, al met al best een bijzondere dag.
Tot de volgende!
Liefs,
Anouk