Na een paar dagen volg ik ook de velen en slaat de zeeziekte bij mij toe. Tot vanochtend had ik nergens last van, maar toen ik om 12.00 klaar was met mijn wacht kickte hij in. Hij slaat altijd toe als je het niet meer verwacht, je bent lekker aan het genieten van je pasta kip en dan, bluergh, ga je bijna over je nek. Maar je kan er natuurlijk genoeg tegen doen, voor mij werkt het het best om elke ochtend een pilletje te nemen en genoeg slaap te pakken.
Zolang je bezig bent wordt je over het algemeen ook niet zeeziek, al kwam ik er wel gisteren achter dat school daarbij niet meetelt. Maar ik leef vooral mee met mijn mede-SaS’ers die het minder hebben getroffen; zoals de SaS’er die aan de top van de kotscontest 3.0 staat, de SaS’er die hoog vanuit de mast naar beneden kotste en natuurlijk degene die dat op moest ruimen.
Gaius