School at Sea is niet altijd rozengeur en maneschijn
Vandaag werd ik om kwart over zeven mijn bed uitgeschud om te beginnen aan de schooldag. Het is vandaag de 2e dag van de oversteek en veel mensen zijn best zeeziek, waaronder ikzelf. We zaten van 8 tot 5 braaf aan ons schoolwerk, proberend niet te kotsen. Dit betekent dat je elke 30 seconden even naar de horizon moet kijken om te voorkomen dat je je maaginhoud verliest. Deze opbouwen kost namelijk grote moeite als je kotsmisselijk bent.
En toe sprintte er ook een leerling van de banken naar de reling om daar de nobele taak op zich te nemen om de vissen te voeren. Soms is het als vis namelijk heel lastig om eten te vinden en daarom dragen wij als SaS’ers een steentje bij voor de toename van de vissenpopulatie. Het buiten aan school zitten draagt ook wel nadelen met zich mee, vooral als we aan de wind varen. Dan moet je je niet alleen zorgen maken over goede cijfers maar ook over je blaadjes die niet mogen wegwaaien. Daarmee zouden we onze inspanningen voor de vissenpopulatie namelijk tenietdoen. Na de schooltijd crashte ik zoals vele andere studenten in mijn bed om daar tegen de zeeziekte te strijden.
Toen we weer wakker werden gemaakt voor het avondeten maakte ik ook even een kleine stop bij de reling om weer de vissen te voeren .
-Floris-