Vandaag was de laatste dag van de vierde scheepsovername. Dat betekende dat we na ongeveer een maand op zee te hebben gezeten vandaag het Engels Kanaal in zouden varen en eindelijk weer land te zien kregen.
De zoektocht naar land begon al om 01:00 uur ’s nachts tijdens mijn wacht, maar om 05:00 uur ’s ochtends was er nog steeds geen land te zien. Een beetje teleurgesteld gingen we maar weer slapen. Tijdens de wacht overdag zagen we dat we heel dicht langs een Engels eiland voor de kust van Frankrijk zouden varen en dat we dan dus waarschijnlijk land zouden zien. Helaas zagen we tijdens de wacht nog steeds hetzelfde uitzicht dat we al hebben sinds we weg zijn gevaren van Bermuda, namelijk overal zee. De zee wordt wel steeds groener, dus dat is tenminste iets van afwisseling.
Toen de wacht voorbij was, ben ik in de salon gaan zitten en rond 18:00 uur schreeuwde er eindelijk iemand dat er land was. En inderdaad zagen we door het raampje in de salon eindelijk een stukje van Frankrijk. Na ongeveer een maand op zee (!) zagen we eindelijk weer land.
Pien